Drie jaar geleden inmiddels werd Nederland geconfronteerd met het coronavirus, of beter geformuleerd Covid-19. We probeerden nog even via een intelligente lockdown het virus buiten te houden en toen dat niet bleek te lukken in het najaar van 2020 lieten we het intelligente varen en gingen we over op zeer domme maatregelen. Zoals altijd als er beheerst dient te worden is macht voor velen het enige instrument dat men kan hanteren. Macht, controleren en sanctioneren, nog meer macht, enzovoorts.
Het virus deed er al lang niet meer toe want ieder weldenkend mens kon weten dat een virus zich niet laat tegenhouden. Niet door mondkapjes, niet door avondklokken, niet door open raampjes, niet door antibacteriële ontsmettingsmiddelen, ook niet door afstand houden en zelfs niet door wat men vaccinaties pleegt te noemen. Noem maar eens iemand die niet ziek is geworden na vaccinatie, soms zelfs erg ziek. Het heeft allemaal geen jota uitgemaakt en men wist dit. Virusuitbraken gaan gedurende een jaar of drie de wereld rond en dan dooft het uit. Men wist en weet dit en toch werden de meest idiote maatregelen uit de kast gehaald.
Gerenomeerde virologen, immunologen en veel artsen die een tegengeluid lieten horen werden gecencureerd of hun account op social media werd geblokkeerd. Er mocht niet getwijfeld worden, tegengeluiden werden niet geduld, het recht werd zelfs aangepast. Nog steeds is de idioterie van nutteloze maatregelen niet ten einde. Er zijn anno 2023 nog altijd landen waar je ongevaccineerd niet inkomt en de vraag is hoelang hier nog aan vastgehouden wordt.
Wat hebben we geleerd van drie jaar virusbestrijding, of beter gezegd de poging daartoe? In ieder geval heeft het veel vragen opgeleverd. Ik noem er een aantal:
Hebben de regeringsleiders, van ons land en van de meeste andere landen, werkelijk geen idee gehad van de nonsens van ingezette maatregelen? Is het irrationele angst geweest waarop gereageerd is met hele domme maatregelen? Of steekt er wel degelijk een vooropgezet plan achter?
Hoe is het mogelijk dat in een land waarvan het gemiddeld intellectuele vermogen tot de hoogste ter wereld behoort, het merendeel van de mensen mee is gegaan in vrijheidsbeperkende maatregelen die, als je er ook maar een beetje over nadenkt, geen enkel hout snijdt?
Hoever had de regering door kunnen gaan met nog meer vrijheidsbeperkende maatregelen? In Australië en in het Verenigd Koninkrijk mochten mensen al niet meer hun huis uit en wie dit wel deed liep het risico om door een buur- of straatgenoot verraden te worden. Zouden we onder het mom van een virus dat statistisch gezien niet boven een seizoensgriep uitkwam getolereerd hebben dat politie, BOA’s en wellicht militairen zeggenschap over jouw vrijheid krijgen?
Nu regeringen ervaren hebben dat mensen tot heel veel te bewegen zijn, wat staat ons in de toekomst nog meer te wachten? Is de ingezette coronacrisis door de enorme impact die het heeft gehad een handige dekmantel om minder impact hebbende gemakkelijker gemakkelijker in te kunnen voeren? In ieder geval kan er eenvoudigweg naar gerefereerd worden door ons nog eens fijntjes te wijzen op wat er kan gebeuren als we ons niet aan de richtlijnen houden. Het precedent hiervoor is al uitgerold.
Gaat er achteraf nog ruimte zijn voor de groep mensen die van meet af aan kritisch zijn geweest om hun tegengeluid mee te nemen in evaluerende onderzoeken? Kan rehabilitatie plaatsvinden van de vele wetenschappers die weggezet zijn als wappies, die ontslagen zijn uit hun beroep dat ze uitoefenden, die geblokkeerd zijn op social media, die gecensureerd zijn om hun oprechte mening en visie?
Uit bovenstaande vragen op hoofdlijnen komen vele ander vragen voort. Het kernthema is echter tweeledig; zijn we verlamd geweest door een allesoverheersende angst waar het Covid-19 betreft en waar we doorheen alle lagen van ons menszijn geïnvalideerd zijn? Of zijn we gestuurd en is er van deze angst handig gebruik gemaakt om te bezien hoever er gegaan kan worden? Andere opties? Noem ze maar!
Beide hoofdlijnen zijn op zichzelf erg zorgwekkend, zowel de verlammende angst als de gestuurde macht, want voor beide aspecten geldt dat wij mensen ons laten sturen als makke schapen. Het zet te denken…