Vergeven

Iemand, ook jezelf, iets kunnen vergeven is een groot goed, maar allesbehalve gemakkelijk. Als je kunt vergeven dan werkt dit bevrijdend en biedt het de mogelijkheid om weer met een schone lei te beginnen. Kleine zaken zijn makkelijk te vergeven, bijvoorbeeld een klein vergrijp of iets lelijks dat gezegd is. Grote zaken zijn lastiger om te vergeven. Dit vraagt meestal tijd, heroverweging en introspectie en dan nog kun je soms niet tot vergeving komen. Begrijpen waarom iemand iets deed is dan het hoogst haalbare. 


De afgelopen twee jaren van de coronacrisis heeft een groot beroep gedaan op het vermogen om te kunnen begrijpen, laat staan om te kunnen vergeven. Het handelen van minister De Jonge, met in zijn kielzog minister-president Rutte, en daarna minister Kuipers, heeft op dit vlak tot nadenken gestemd. Vanuit zijn perspectief bezien zou je kunnen begrijpen dat hij gehandeld heeft vanuit een visie op volksgezondheid door het Nederlandse volk maatregelen op te leggen die een zeer gevaarlijk virus in toom zou kunnen houden. Niemand die hiertegen was of zou kunnen zijn, het was namelijk ook zeer beangstigend wat er op ons af kwam. We zagen beelden uit Wohan van mensen in witte kleding met doorzichtige kappen over het hoofd en handschoenen aan. Al snel volgden beelden vanuit Zuid-Europa, Tirol en Italië, waar de ziekenhuizen de zorg niet meer aankonden. Uiterst afschrikwekkend en toen ook de eerste besmettingen zich in Nederland voordeden was het niet meer dan logisch dat we overgingen tot een lockdown, een intelligente lockdown zelfs. Daar hadden we het bij moeten houden.
 

In het najaar van 2020 leefde het virus weer op na een rustige zomer en toen trad de tandem De Jonge en Rutte op een heel nare manier naar voren. Ze stapten af van de intelligente benadering en ze gingen verplichten en sanctioneren. We moesten mondkappen dragen waarvan toen al bekend was dat het niets zou uithalen, er werden overal ontsmettingsmiddelen neergezet met de verplichting deze te gebruiken terwijl dit door het RIVM zelf werd afgeraden, de invoering van de avondklok was een overbodige maatregel en wist dit, scholen werden opgezadeld met torenhoge kosten van ventilatiesystemen terwijl deskundigen lieten weten dat centrale ventilatie circuleert en dus geen meerwaarde heeft en leerlingen werden gepest met open ramen waardoor ze in de vrieskou met hun jas aan de lessen moesten volgen. De Jonge en Rutte wisten op voorhand dat de maatregelen niet of nauwelijks zouden helpen het virus terug te dringen en toch werd het opgelegd aan het volk. 

Als klap op de vuurpijl wilde men de vaccinatie verplicht gaan stellen, ook toen al duidelijk werd dat dit middel niet hielp in het terugdringen van Covid-19 en dat mensen nog altijd besmettelijk konden zijn, het virus over konden dragen en er ondanks boosterinjecties toch nog flink ziek van konden worden. Of het tandem De Jonge en Rutte is werkelijk oerstom en zwakbegaafd, of ze handelden vanuit een andere agenda, iets dat je aannemelijk zou kunnen vinden met het dwingerige gedrag in de richting van het opdringen van OR-codes om toegang te kunnen krijgen voor bepaalde activiteiten. 

Uiteraard zijn De Jonge en Rutte niet achterlijk. Ook zij weten dat goed leiderschap leidt tot goed burgerschap en dat verdeeldheid zaaien leidt tot polarisatie in de maatschappij. Zij wisten en zij weten dit, dus kan niet anders geconcludeerd worden dat De Jonge e Rutte niet handelden in het belang van de volksgezondheid maar vanuit een vooropgezet plan. Welk plan dat dit behelsd, wordt wellicht in de toekomst duidelijk.

Terug naar het aspect van vergeving. Wanneer De Jonge en Rutte niet beter hadden geweten en vanuit deze onwetendheid hadden gehandeld met ook nog eens de oprechte bedoeling om het beste voor te hebben met het volk, dan zou vergeving tot de mogelijkheden behoren om het duo te verlossen van het schuldbesef over de onnodig opgelegde maatregelen die het Nederlandse volk zoveel onnodig leed heeft berokkend. Het was dan sowieso niet verder gegaan dan de uitnodiging aan iedere Nederlander om zich te laten vaccineren. Verplichting hiertoe zou dan niet in ze zijn opgekomen want als je handelt vanuit goedaardigheid dan leg je mensen niets op wetende dat het grondrechtelijk onjuist is. Het komt zelfs niet in je op om dit überhaupt ook maar voor te stellen.

Note: De Jonge en Rutte hebben geruime tijd gehandeld met voorbedachten rade en zeker niet vanuit volksgezondheid. Onze verworven grondrechten, de spelregels die vruchtbaar samenleven mogelijk maakt, zijn door het regeringsduo willens en wetens aan de kant geschoven. Zeventien miljoen mensen is iets voorgehouden waardoor er grote onrust in de samenleving is geïnjecteerd. We zijn tegen elkaar opgezet, er zijn heftige demonstraties geweest, mensen zijn beboet, ondernemers zijn failliet gegaan, jongeren hebben serieuze achterstanden opgelopen, operaties zijn uitgesteld met alle gevolgen vandien, en ga zo maar door. Dit alles is ons willens en wetens en met voorbedachten rade aangedaan. Ook in andere landen, maar voor nu houden we het eerst bij Nederland en bij De Jonge, Rutte en sinds de bestuurswissel ook Kuipers.

Wat er de afgelopen twee jaren is gebeurd, daarvan is anderhalf jaar een mysterie dat niet vergeven en ook niet begrepen kan worden. En de geschiedenis herhaalt zich, zoals geschiedenis altijd doet wanneer je er geen lering uit haalt.

Milieumaatregelen worden al stevig ingezet, echter de harde regeringsopstelling naar de Nederlandse boeren is van een orde die zijn weerga niet kent. Het is de redelijkheid ver voorbij en wederom is het de regering die voor tweespalt in de maatschappij zorgt. Of we het nu wel of niet eens zijn met de boeren, dit borderline gedrag van de regering dient gestopt te worden en daar is een probaat medicament voor nodig. Boeren, laat je stem maar horen!

 

Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn
Telegram