Op zondag 31 juli verscheen een aflevering van de serie #Ophef van Nieuwsuur over de Pfizer Papers. Journalist Rudy Bouma doet daarin een poging kritiek op de Pfizer Covid-19-injectie te weerleggen. Hij vergeet alleen de juiste kritische vragen te stellen en naar de bredere context te kijken.
Sinds het begin van de vaccinatiecampagne circuleren er op internet en sociale media claims dat Pfizer de effectiviteit en veiligheid van hun corona-injecties ruimschoots heeft overdreven. Bouma begint de uitzending met de bewering dat deze claims worden gedaan op basis van de zogeheten Pfizer Papers, maar dat is niet zo. Ze zijn vooral gebaseerd op het feit dat de ruwe data niet openbaar zijn. Dat betekent dat iedereen die beweert dat de Pfizer-injectie effectief en veilig is, dit doet zonder onderbouwing. Het betekent ook dat bij elke injectie tegen Covid-19, waarbij is gesteld dat de spuit effectief en veilig was, een verkeerde informed consent is afgegeven.
De non-profit Public Health and Medical Professionals for Transparancy heeft de stap gezet om Pfizer en de Amerikaanse toezichthouder Food & Drug Association (FDA) aan te klagen en te dwingen de data openbaar te maken. Daar moest dus een rechtszaak aan te pas komen. Bouma laat in zijn programma mensen aan het woord die zeggen dat de documenten pas over 70 jaar of 75 jaar gepubliceerd hoeven te worden, wat volgens hem onjuist is, maar dat was wel de uitkomst van de eerste rechtszaak. Er moest een tweede rechtszaak aan te pas komen om de documenten eerder beschikbaar te maken en nu worden er tienduizenden pagina’s per maand gepubliceerd. Het zal nog vele jaren duren voordat alle data openbaar zijn.
Bouma probeert vervolgens de claim te ontkrachten dat de effectiviteit van de Pfizer injectie 12 procent zou zijn. De 12 procent is afkomstig van een blogger die dit al claimde voordat de Pfizer Papers waren gepubliceerd. Waarom wil Bouma juist deze claim debunken? Hij toont een berekening die suggereert dat de effectiviteit van de Pfizer injectie 95,06 procent is. Deze berekening is inderdaad gedaan met data uit de Pfizer Papers en is door de FDA gebruikt voor de Emergency Use Authorization (EUA) in december 2020. Maar wat hij vergeet, is het verschil tussen de werkzaamheid en doeltreffendheid van een vaccin uit te leggen.
Werkzaamheid en doeltreffendheid zijn twee verschillende begrippen die veel door elkaar worden gehaald en onder dezelfde noemer als ‘effectiviteit’ worden geschaard. Toch zijn dit geheel verschillende parameters. De kijker van Nieuwsuur zal de indruk krijgen dat het Pfizer-vaccin voor 95 procent beschermt tegen Covid. Dit is niet juist. De 95 procent bescherming neemt snel af, anders zou er geen halfjaarlijkse booster nodig zijn. Er is namelijk sprake van waning immunity, een kortdurende, afnemende bescherming na vaccinatie. De CDC zelf schrijft op zijn website dat de opgebouwde bescherming na de derde booster binnen enkele maanden verdwijnt.
Bouma bagatelliseert voorts de bijwerkingen. Hij wijst erop dat de termen adverse events en adverse effects door critici worden verward. Adverse events zijn alle ziekteverschijnselen die in een testperiode voorkomen. Adverse effects zijn ziekteverschijnselen die ontstaan als bijwerking. Bouma stelt dat in de Pfizer Papers de term adverse events wordt gebruikt – “logisch dus dat ze niet op de bijsluiter staan”. Nee, logisch zou zijn geweest de adverse events eerst grondig te onderzoeken om met zekerheid te kunnen uitsluiten dat het geen adverse effects zijn voordat de Pfizer injecties aan gezonde mensen worden toegediend.
Dan fatale incidenten uit de Pfizer Papers. Dat ze er zijn is al één ding. Bij een goede informed consent had dat vermeld moeten worden: u kunt overlijden aan de injectie. Het aantal geregistreerde fatale incidenten is 1223 en Pfizer zelf schat dat ongeveer 126.212.580 Pfizer doses wereldwijd zijn verscheept tussen 1 december 2020 en 28 februari 2021. Echter, het aantal doses dat is toegediend is niet zichtbaar in het (verouderde) document waar Nieuwsuur naar verwijst. Daardoor is het nog steeds moeilijk vast te stellen wat de mortaliteit is van de Pfizer-injectie. Tevens is er altijd onderrapportage, omdat lang niet alle overlijdens en bijwerkingen worden gemeld.
Nieuwsuur claimt onafhankelijk en onpartijdig achtergronden bij het nieuws te brengen. Dit was een mooie kans geweest om te wijzen op de tienduizenden doden en enkele miljoenen ernstige bijwerkingen die zijn gerapporteerd bij de officiële instanties in de EU (EudraVigilance) en de VS (Vaers) naar aanleiding van de Covid-vaccinaties.
Op initiatief van de bekende Amerikaanse feministische schrijfster Naomi Wolf is een groep van meer dan drieduizend vrijwilligers momenteel bezig met het beoordelen van de Pfizer Papers die nu maandelijks openbaar worden gemaakt. Onder hen zijn advocaten, medisch specialisten, journalisten en anderen. Hun verslagen worden gepubliceerd op de website www.dailyclout.io. Jammer dat Bouma het daar niet over heeft.
Het meest recente verslag van de Pfizer Papers op Dailyclout is geschreven door een team onder leiding van orthopedisch chirurg Robert Chandler en gaat over het document Reissue 5.3.6. Het document is zeer belangrijk voor het identificeren van adverse events. De onderzoekers concluderen dat de bevindingen verantwoordelijke wetenschappelijke en medische professionals ertoe zouden moeten brengen, waarschuwingen voor specifieke aandoeningen als gevolg van het Covid-19 BNT162b2-vaccin van Pfizer op te nemen in de bijsluiter. Ze stellen dat de volgende aandoeningen vanaf december 2020 aantoonbaar geassocieerd waren met de Pfizer injectie na afronding van de gegevensverzameling op 28 februari 2021: gewrichtspijn, koorts, Covid-19, stollingsstoornissen, bloedingsstoornissen, neurologische stoornissen, auto-immuunstoornissen, orgaanschade en virale antibody-dependent enhancement (in simpele termen: verzwakking van het immuunsysteem).
Het is nog wachten op de publicatie van de totale ruwe data om conclusies te trekken over bepaalde bloedconcentraties van onder andere witte bloedcellen, troponine (een spiereiwit) en d-dimeerwaarde (ter ondersteuning van de diagnose trombose en embolie). De Reissue 5.3.6. was overigens al eerder gepubliceerd in de Pfizer Papers, maar toen waren er details zwart gelakt en er was sprake van onjuiste registratie door bijvoorbeeld ontstekingen van het hart te scharen onder immuunstoornissen. De onderzoekers vragen zich af hoe het mogelijk is dat in de eerste publicatie deze fouten gemaakt konden worden.
Hoe werkzaam zijn de mRNA-vaccins werkelijk?
Bouma herhaalt de veel gedane bewering dat de ‘effectiviteit’ van het Pfizer-vaccin 95 procent is. Veel mensen denken dat dit betekent dat de kans om Covid te krijgen 95 procent lager is als je het vaccin neemt. Dat is absoluut niet zo. De werkzaamheid of efficiëntie wordt gemeten in de gecontroleerde omstandigheden van een gerandomiseerde klinische studie, waarbij een vergelijking wordt gemaakt tussen het voorkomen van de ziekte in een groep gevaccineerde en een groep ongevaccineerde personen. Op deze manier meet je het ‘best case-scenario’. Dat wordt bepaald voordat een vaccin wordt gecommercialiseerd. Om verder ontwikkeld te worden moet een vaccin een werkzaamheid hebben van minstens 50 procent. Daarna kan het naar de volgende fase van onderzoek: in een open setting.
Met open setting wordt bedoeld de normale praktijk. Die is heel anders dan een gecontroleerde klinische omgeving. Hier wordt zichtbaar hoe effectief het vaccin in de praktijk bijdraagt aan het verminderen van infecties en ziekte(last). Tal van factoren beïnvloeden de doeltreffendheid, waaronder bevolkingssamenstelling, eerder doorgemaakte infecties, co-morbiditeiten, de vaccinatiegraad, circulerende virusvarianten, de mutatiesnelheid van het virus en de duur van de opgebouwde immuniteit.
Om een simpel voorbeeld te geven: de vaccins zijn ontwikkeld tegen een specifieke variant van Sars-COV-2, die nu vrijwel niet meer voorkomt. Tegen nieuwe varianten zoals omikron beschermen ze niet of nauwelijks. Een recente Italiaanse studie laat een effectiviteit van minder dan 20 procent zien na slechts enkele maanden. Zelfs de boosters konden hier weinig aan veranderen.
Daarbij moet dan nog het risico op bijwerkingen en sterfte door de vaccinaties worden meegewogen. Uit twee recente studies uit Zweden en Denemarken blijkt dan dat de nadelen van de vaccinaties inmiddels groter zijn dan de voordelen. De Zweedse studie liet daarbij onder meer zien dat er bij het Pfizer-vaccin sprake was van een verhoogd risico op hartaandoeningen. De Deense studie toonde aan dat de Pfizer- en Moderna-vaccins niet leiden tot lagere mortaliteit. Bij beide gaat het om zogeheten pre-prints, nog niet aan peer review onderworpen. Maar dat mag voor Nieuwsuur toch geen belemmering zijn om ze eens een keer goed te onderzoeken?