Brief aan de Eerste Kamer:

OPEN BRIEF AAN DE LEDEN VAN DE EERSTE KAMER

De Pandemiewet is een belediging voor het Nederlandse volk

Geachte leden van de Eerste Kamer,

Met deze open brief doe ik een beroep op uw eergevoel. Op de plicht die er op u rust, als volksvertegenwoordigers, namens de generaties vrijheidsstrijders die voor ons hebben geleefd, en de generaties die na ons komen, op te komen voor de vrijheid die wij als Nederlanders altijd hoog in het vaandel hebben gehad.

Ik roep u op niet akkoord te gaan met de herziening van de Wet publieke gezondheid. De Pandemiewet.

Ik denk dat ik namens de meeste Nederlanders spreek als ik zeg dat u er bent om een fundamentele, verheven taak te vervullen. Een die uitstijgt boven die van uw persoon en uw persoonlijke belangen. U bent er om onze grondrechten te beschermen. Dat is althans hoe wij, gewone burgers, naar u kijken. Wij hebben het idee dat onze Senaat wordt bevolkt door wijze, ervaren mensen, die zich niet laten leiden door kortzichtige belangen, maar op de bres staan voor dat grotere belang dat ons allen bindt. Het belang van de vrijheid.

Wij zien u als de waakhond van onze vrijheid. Wij hebben het idee dat u de wetsvoorstellen die aan u worden voorgelegd, en die maar al te vaak, tegenwoordig bijna altijd, de macht van de staat vergroten ten koste van de burger – dat u die wetsvoorstellen kritisch tegen het licht houdt.

Dat u grenzen stelt aan de ambities van de regering en de bureaucratische en technocratische moloch die zich achter de regering verschuilt. Dat u beseft dat democratie nooit mag inhouden dat aan de fundamentele rechten en vrijheden van burgers wordt getornd. Dat democratie anders verwordt tot de dictatuur van de meerderheid – of eigenlijk, de dictatuur van een minderheid die namens de meerderheid pretendeert te handelen. Dat u pal staat voor het zelfbeschikkingsrecht van elk individu, omdat u weet dat het individu anders zal worden geplet, platgewalst en vermorzeld, zoals Socrates werd vermoord door de Atheense democratie.

Als dit idee van ons, gewone burgers, terecht is – en u kunt dat toch niet ontkennen? want waar hebben we anders een Eerste Kamer voor? Om over te doen wat al door de Tweede Kamer is gedaan? – als u dus inderdaad de waakhond bent van onze vrijheid en onze grondrechten, dan kunt u niet instemmen met de door de regering voorgestelde herziening van de Wet publieke gezondheid.

U zou daarmee verraad plegen aan de opdracht die u hebt als senator.

U zou verraad plegen aan de burgers van Nederland die u vertegenwoordigt.

U zou verraad plegen aan de Nederlandse geschiedenis.

U zou instemmen met het meest dictatoriale, totalitaire stuk wetgeving dat ooit in vredestijd door een Nederlandse regering is voortgebracht en door een Tweede Kamer is goedgekeurd – zonder dat dit duidelijk aan de kiezers is voorgelegd. Hoewel de media over deze wet zwijgen en het grote publiek dus geen idee heeft wat er op hen afkomt, moet u beseffen dat deze wet een brute aanslag vormt op alles waar wij als Nederland voor zeggen te staan. Een wet die afbreekt wat wij hebben opgebouwd als vrij land, dat zich onafhankelijk wist te maken van buitenlandse overheersers. Een wet die sloopt wat wij hebben opgebouwd als waardengemeenschap, waarin toch consensus bestond dat vreedzame burgers het recht hebben over hun eigen lichaam te beschikken, zich vrij te bewegen, elkaar te ontmoeten, met elkaar te handelen, hun meningen uit te wisselen.

Een wet die letterlijk een einde maakt aan ons zelfbeschikkingsrecht, ons geboorterecht om te beschikken over ons eigen lichaam, die ons

allemaal – ja u ook – reduceert tot slaaf van de staat en zijn instellingen en door de staat zelf benoemde deskundigen en experts.

Deze herziene Wet publieke gezondheid, deze Pandemiewet, brengt ons opnieuw onder overheersing van onze eigen staat en, het kan niet worden ontkend, indirect van buitenlandse heersers die onze staat in toenemende mate besturen.

Niet langer zullen wij vrij en autonoom zijn en zal onze vrijheid slechts worden beknot in zeer ernstige noodgevallen, als het echt niet anders kan. Nee, wij zullen zijn overgeleverd aan de willekeur van de minister van Volksgezondheid, aan de willekeur van de regering, die een instrument in handen krijgt om ons, wanneer zij maar wil – als zij ergens op de horizon een ‘dreiging’ denkt te zien voor ‘de volksgezondheid’ – op te sluiten, te isoleren, in quarantaine te plaatsen, onze scholen en bedrijven te sluiten, onze grenzen te sluiten, ons te verantwoorden voor onze gezondheid, ons te behandelen als melaatsen die zich moeten laten testen of inspuiten, maskers voor hun mond moeten dragen of als slaven worden gebrandmerkt met QR-codes. Terwijl ons niets mankeert!

Dat zal de realiteit zijn als deze wet wordt aangenomen. Het is niets minder dan een belediging voor het Nederlandse volk.

En zeg nu niet dat deze wet er alleen maar is voor noodgevallen. Er zijn de afgelopen jaren tijdelijke wetten ingezet. Die bestaan al. Er is dus geen enkele noodzaak voor deze wet.

Welk probleem wordt ermee opgelost? Simpel: het probleem dat de regering heeft om het Parlement instemming te vragen voor de vrijheidsbeperkingen die zij ons in de toekomst wenst op te leggen. Welke andere reden kan deze wet hebben?

Ik wil het hier niet gaan hebben over het coronabeleid, over de vermeende baten en de ongekende kosten die dit heeft opgeleverd, behalve dat ik wil opmerken dat dit beleid nooit is geëvalueerd en dat de regering er ook alles aan doet om te voorkomen dat het wordt geëvalueerd.

Dat doet nu allemaal niet ter zake. Waar het om gaat is dit:
As u, leden van de Eerste Kamer, instemt met dit wetsvoorstel, dan zult u hebben gefaald in uw taak als hoeder van onze grondrechten. U zult uw verantwoordelijkheid als waakhond van onze vrijheid hebben verzaakt.

Als deze wet wordt aangenomen, is Nederland Nederland niet meer. Het lijkt me niet dat u dit op uw geweten wilt hebben. Ik kan me dat althans niet voorstellen. Ik – en ik weet dat ik namens velen spreek – wij, wij burgers van Nederland, vertrouwen erop dat u deze wet verontwaardigd van tafel zult vegen, de prullenbak in waar hij thuis hoort.

Ik dank u voor uw aandacht.