Waar zijn de ridders van het vrije woord als je ze nodig hebt?
Ik heb het over de zaak die de stichting Dier&Recht dinsdag verloor bij het gerechtshof van Amsterdam. Een zaak die vooralsnog weinig media-aandacht kreeg – ook al gebeurde hier iets ongelofelijks. (Een artikel uit De Correspondent van 5 januari 2022)
Het dierenleed dat zuivel heet

Wat wil het geval? Afgelopen zomer voerde Dier&Recht campagne onder de naam ‘Stoppen met Zuivel’. De stichting wees op een ongemakkelijke, maar onomstotelijke waarheid: de productie van melk, kaas, kwark, yoghurt en andere zuivelproducten gaat gepaard met ernstig dierenleed.
Dier&Recht hing drie verschillende posters op in zeven grote steden, en op een van die posters stond de boodschap: ‘Zuivel veroorzaakt ernstig dierenleed’ en ‘Kalfjes worden direct na geboorte weggehaald bij hun moeder’.
Meer informatie kunt u als abonnee lezen op de website van De Correspondent (Het eerste artikel is gratis)….

Ongeveer tweederde van de kalfjes wordt van de moederkoe gescheiden om vleeskalveren te worden. Moederkoe kan dan optimaal melk leveren. Dit scheiden van koe en kalf veroorzaakt enorm leed, nog afgezien van het barbaarse leven dat de kalveren lijden tijdens transport en het verblijf in stallen op betonnen of hardhouten vloeren.
Zo’n kalfje zal nooit in de wei huppelen en nooit vers gras mogen smaken. Voeding bestaat uit kunstmelk, want de echte melk wordt voor menselijke consumptie gebruikt. Buitenlicht zien ze niet als alleen als ze weer op transport gaan.
Dit alles omdat wij mensen zuivelproducten willen eten en drinken. We zouden ons diep moeten schamen voor hoe wij met dieren omgaan. Het is een vergelijking met de Holocaust waardig, alleen dan vele malen erger. Alleen al in Nederland worden er per dag 1,8 miljoen dieren geslacht voor consumptie. Een bizar hoog aantal. En zo onnodig, want er is inmiddels zoveel smaalvols aan alternatieven te verkrijgen.