Op 5 mei vieren we dat wij Nederlanders 78 jaar in bevrijding hebben geleefd. Met het oog op de maatschappelijke ontwikkelingen van de laatste drie jaren is dit maar de vraag en zou je kunnen stellen dat de jaartelling der bevrijding in 2020 is gestopt en is blijven steken op 75 jaren. We leven momenteel in een land dat weer bezet is geraakt. Niet bezet zoals destijds door een buitenlands regiem; de afgelopen drie jaren zijn we bezet door onze eigen regering die een poging heeft gedaan om onze democratische waarden in te ruilen voor een dictatoriaal beleid. Zijn dit grote woorden? Ik ben bang van niet en als we niet oppassen dan is het gevaar nog niet geweken. Immers ruim 80% van het volk schaarde zich zonder blikken of blozen achter de opgelegde maatregelen zonder deze te verifiëren, gewoon omdat het opgedragen is.
De enige partij die hier uitdrukkelijk voor waarschuwde is Forum voor Democratie en daar mogen we ze nog altijd dankbaar voor zijn. Naast uiteraard verschillende media waaronder Ongehoord Nederland, die men vanuit regeringswege de mond wil gaan snoeren door ze uit het omroep bestel te zetten.
Het was dezelfde Forum voor Democratie die ons waarschuwde voor wat er zou komen door een vergelijking te trekken met de Holocaust. Oei, beschaafd Nederland stond op z’n achterste benen. Dit kan echt niet! Maar geleidelijk aan kwamen de vergelijkingen tussen de periode van Covid-19 en de Holocaust uit de eigen gelederen van Joden waarvan zij of hun naasten deze periode heel bewust hebben meegemaakt. Het zijn deze mensen die de parallellen haarscherp zien. Eén van de eersten was rabijn Tamarah Benima tijdens de Rede van Fryslân. Zij waarschuwde uitdrukkelijk voor de huidige politieke ontwikkelingen en de parallellen met nazi-Duitsland.
Afgelopen week een interview met Holocaust-overlever Vera Sharav in De Andere Krant die er melding van maakt dat het vaak medici zijn die collaboreren en legitimeren. Lees het volledige interview in: Gehoorzaamheid maakte de Shoah mogelijk
Het is de geschiedenis waar we lering uit kunnen trekken, laten we dat dan doen ook in plaats van het alleen maar te herinneren als iets dat nooit meer mag gebeuren. Maak de herinnering van ‘nooit meer gebeuren’ actief en laten we de valkuilen zo duidelijk mogelijk in herinnering brengen op alle mogelijke manieren zodat mensen als Rutte, De Jonge, Grapperhaus, Kaag en later ook Kuipers geen voet meer aan de grond kunnen krijgen in hun dictatoriale neigingen naar macht en heerschappij vanuit een vals gevoel van goed doen.