Toon, 27 mei 2023
Beste mevrouw Kaag,
Het eerste dat bij me opkwam toen ik het berichtje in de krant las over u en uw dochters was het volgende: ‘Och jee, het charmeoffensief naar een acceptabele nooduitgang is ingezet’. Wat een ongelooflijk zwaktebod om je kinderen hiervoor in de strijd te gooien. Mevrouw Kaag laat haar dochters de hete kastanjes uit het vuur halen om haar eigen gat te sparen, en ondertussen met al het begrip en goedkeuring van al die goedgelovige medelanders, want gut gut wat erg toch die bedreigingen, kan ze haar eigen gecreëerde puinhoop mooi doorschuiven naar een volgende D’66-er. Hoe doorzichtig.
Nee mevrouw Kaag, zo doe je dat niet. Politiek bedrijven is een pittig vak, daar krijg je dan ook heel ruim voor betaald, dan dien je ook alles erbij te nemen wat erbij hoort. En ja, het zijn pittige tijden, maar deels ook door uzelf veroorzaakt. Als je volksvertegenwoordiger bent maar je vertegenwoordigt het volk niet en je stelt je hautain op, dan krijg je tegenwind. Zo gaat dat met hoge bomen.
Laat me wel wezen, bedreigingen zijn niet goed te praten, maar anno deze tijd is dat een realiteit en daar dien je als tweede kamerlid professioneel mee om te gaan. En wordt het je teveel, dan trek je jezelf een poosje terug zoals Esther Ouwehand recent heeft gedaan. Maar laat alsjeblieft die emotieterreur met tranen en bezorgde dochters achterwege, alsof we naar een RTL4 soap aan het kijken zijn. Bah!
Mevrouw Kaag, grijp deze kans, u heeft zeker de goedkeuring van half kwijlend Nederland, en ga naar ver weg. Uw politiek zal ik niet missen, want dat is er één van polarisatie en afbraak van democratische waarden, dat in veel andere landen waarschijnlijk beter gewaardeerd wordt. Hier niet!